Polska – kraj podwykonawców, a nie liderów

Drogi Czytelniku,

Byliśmy kiedyś potęgą stoczniową. Budowaliśmy statki, które konkurowały z najlepszymi na świecie. Dzisiaj? Składamy kadłuby dla zagranicznych firm, które później sprzedają gotowe jednostki pod własną marką. Mieliśmy polskie samochody – dziś robimy części dla Niemców i Francuzów. Mieliśmy zakłady elektroniczne – dziś jesteśmy tylko montownią dla Apple, Samsunga czy Intela.

I co? Ludzie potrafią powiedzieć, że to się "opłaca". Że "zarabiamy" na tym. Serio?

Dlaczego godzimy się na bycie tylko dostawcą części?

Zamiast budować całe produkty, dawać im polskie nazwy i sprzedawać je na świecie, zadowalamy się rolą taniego podwykonawcy. Bo łatwiej? Bo nie trzeba inwestować w markę? Bo "nie mamy kapitału"?

A może dlatego, że przez lata wmawiano nam, że Polska "nie może" mieć swoich globalnych firm? Że lepiej robić elementy dla zachodnich korporacji niż próbować z nimi konkurować?

Świat zarabia na marce, a my na robociźnie

Popatrz na Koreę Południową. Samsung, Hyundai, LG – to nie są firmy, które zaczynały z miliardowymi budżetami. One miały wsparcie państwa, konsekwencję i ambicję. Dzisiaj Koreańczycy dyktują warunki, a my cieszymy się, że możemy dla nich coś poskręcać.

Patrzysz na telefon w ręku? Może i składany w Polsce, ale logo na nim nie jest polskie. Przez to zamiast 100% zysku, zostaje nam ochłap. A zachodnie firmy? One robią dokładnie to, co my powinniśmy robić – budują rozpoznawalne marki, ustalają ceny i zgarniają główną kasę.

Kiedyś budowaliśmy statki – dziś robimy części do nich. I to ma być sukces?

Nie, to jest kurwa porażka.

Mamy inżynierów, mamy zakłady, mamy ludzi gotowych do pracy. Ale nie mamy polityki gospodarczej, która powiedziałaby: "Robimy swoje, a nie dla innych!".

Bo wiesz, co jest naprawdę "opłacalne"? Posiadać własną markę, a nie tylko dostarczać części do cudzej.

Co możemy zrobić, żeby to zmienić?

1. Inwestować w polskie marki – państwo powinno wspierać duże polskie firmy, tak jak robią to Niemcy, Francuzi czy Koreańczycy.


2. Zatrzymać wyciek zysków – nie możemy być wiecznym podwykonawcą, który zarabia grosze, gdy prawdziwa kasa idzie do centrali w Berlinie, Paryżu czy Seulu.


3. Zacząć myśleć jak liderzy, a nie jak tani pracownicy – bo jeśli ciągle będziemy robić "dla kogoś", to nigdy nie wyjdziemy z roli taniej montowni.


4. Przestać się cieszyć z bycia podwykonawcą – nikt w świecie wielkiego biznesu nie szanuje firm, które robią tylko "elementy". Liczą się ci, którzy mają własny brand.



Drogi Czytelniku, Polska może być globalnym graczem. Ale dopóki będziemy się cieszyć z ochłapów, nigdy nie siądziemy do głównego stołu.

Czy chcemy być liderem, czy dalej liczyć na łaskę zachodnich korporacji? Bo jeśli wybierzemy to drugie – to nie mamy co marzyć o bogatej i silnej Polsce. Dopóki rządzić będą nami niewolnicy i mentalne przegrywy - i to nie tylko odnosi się do rządzącej partii czy koalicji - tylko do ogólnego rozrachunku politycznego. Pamiętaj o tym, kto i co nam oferuje w batalii kampanijnej, a co potem jest przez niego dawane. 


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Plan ogólny - wiedza dla nie mających czasu na takie rzeczy

  Plan ogólny – co to jest i co zmienia? Do końca 2025 roku każda gmina w Polsce musi wprowadzić plan ogólny , który zastąpi dotychczasowe studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego . Obowiązek ten wynika z reformy systemu planowania przestrzennego , jaką w 2023 roku przeprowadził rząd Prawa i Sprawiedliwości (PiS). Zmiana została wpisana do Krajowego Planu Odbudowy (KPO) jako tzw. kamień milowy, co oznacza, że Polska zobowiązała się do zreformowania przepisów planistycznych w zamian za środki z unijnego Funduszu Odbudowy. Ponieważ KPO jest dla państwa polskiego formalną umową z Komisją Europejską, reformy w nim zaproponowane stały się obowiązkiem – i tym sposobem powstał „nakaz” wprowadzenia planów ogólnych we wszystkich gminach do końca 2025 roku. Plan ogólny to dokument, który określa, co można budować na danym terenie, jakie funkcje mają pełnić różne obszary oraz w jaki sposób powinien rozwijać się teren gminy w przyszłości. W teorii ma to ograniczać ...
Czytaj więcej

WOŚP na rozdrożu: od jednoczącej idei do podziałów

Nie jest mi łatwo pisać o Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy, bo od lat podziwiałem jej działalność. WOŚP zawsze była dla mnie czymś wyjątkowym – symbolem jednoczącej idei pomocy, której nikt wcześniej w Polsce nie stworzył na taką skalę. Sam Jerzy Owsiak, charyzmatyczny lider, potrafił przyciągnąć tłumy i wzbudzić w ludziach prawdziwe zaangażowanie. Ale dzisiaj, 14 stycznia 2025 roku, muszę przyznać, że coś w tym wszystkim zaczęło się zmieniać. I to nie na lepsze. Zacznijmy od tego, że nie mam nic przeciwko Owsiakowi jako człowiekowi. Widać, że ma serce do tego, co robi. Problem jednak w tym, że przez swoje decyzje i publiczne wypowiedzi w ostatnich latach zaczął burzyć zaufanie, które budował przez dekady. Owsiak przestał być osobą prywatną już dawno temu – w momencie, kiedy zaczął wypowiadać się na tematy polityczne. Jest twarzą WOŚP, organizacji, za którą stoją tysiące ludzi – sztabowcy, wolontariusze, darczyńcy. Każde jego słowo czy działanie rzutuje na całą fundację. I właśni...
Czytaj więcej

Najbardziej niedoceniany kandydat tych wyborów

 Drogi Czytelniku, Dziś zapraszam Cię do szczerej rozmowy o wyborach prezydenckich. Chciałbym opowiedzieć Ci o kandydacie, który naprawdę mnie zaintrygował – i to nie dlatego, że ma najlepszy PR czy sondaże. Mowa o Arturze Bartoszewiczu. Człowieku, który nie pojawił się znikąd, ale który dla wielu właśnie teraz pojawia się „po raz pierwszy”. W Kanale Zero Krzysztof Stanowski zapytał go wprost: „Skąd ty się w ogóle wziąłeś?”. To pytanie, które pewnie wielu z nas miało w głowie. Bartoszewicz nie był w Sejmie, nie siedział w studiach telewizyjnych, nie stał za plecami partyjnych liderów. Ale był w państwie – jako doradca, ekspert, wykładowca. Nie błyszczał – działał. I właśnie dlatego, gdy dziś mówi o Polsce, nie mówi jak polityk. Mówi jak ktoś, kto chce coś naprawić. Zebrał ponad 100 tysięcy podpisów bez sztabu partyjnego i bez wielkich pieniędzy. Wiem coś o tym – sam zbierałem. I widziałem, że ludzie reagują na niego inaczej. Ciekawością, nie podejrzliwością. Bo on po prostu nie pas...
Czytaj więcej