Rezolucja obronna UE: co naprawdę oznacza dla Polski?

 Drogi Czytelniku,

W marcu 2025 roku Parlament Europejski przyjął rezolucję w sprawie przyszłości europejskiej obrony. W dokumencie tym pojawiły się zapisy, które dla wielu mogą wydawać się niewinne, ale po głębszej analizie – zapalają czerwoną lampkę. Szczególnie jeśli chodzi o kwestie suwerenności państw członkowskich.

Choć nie ma tam wprost mowy o oddaniu polskiego wojska pod dowództwo Niemiec, to pojawiają się zapisy o „zintegrowanym dowództwie UE”, wspólnych operacjach, a nawet o potrzebie zniesienia jednomyślności przy decyzjach obronnych. W praktyce oznacza to, że Polska – nawet jeśli nie zgadza się na daną misję – może zostać przegłosowana i zobowiązana do udziału. To już nie jest polityczna współpraca, tylko krok w stronę wspólnej armii sterowanej z Brukseli lub Berlina.

Rząd Tuska mówi o tym z uśmiechem, jako o "koniecznej integracji", "odpowiedzi na wyzwania" i "budowie silnej Europy". Tymczasem PiS grzmi o zdradzie i oddaniu Polski obcym siłom. Gdzie leży prawda?

Tusk ukrywa, że każda kolejna unijna struktura oznacza mniej decyzji w Warszawie, a więcej w Brukseli. Z kolei Kaczyński przemilcza, że za jego rządów Polska również podpisywała mechanizmy współpracy wojskowej w UE – tylko pod inną narracją.

Dlatego warto zadać sobie pytanie: czy budowa wspólnego bezpieczeństwa Europy może odbywać się bez utraty kontroli nad własną armią? I czy ktoś nas o to w ogóle zapytał?

Rezolucje nie są prawem, ale pokazują, czego chcą silni gracze. A słabsi – jak my – muszą potem decydować, czy grać z nimi, czy być samemu. Obyśmy nie obudzili się pewnego dnia z cudzymi butami w naszych koszarach.

Z wyrazami szacunku, JD

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Plan ogólny - wiedza dla nie mających czasu na takie rzeczy

  Plan ogólny – co to jest i co zmienia? Do końca 2025 roku każda gmina w Polsce musi wprowadzić plan ogólny , który zastąpi dotychczasowe studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego . Obowiązek ten wynika z reformy systemu planowania przestrzennego , jaką w 2023 roku przeprowadził rząd Prawa i Sprawiedliwości (PiS). Zmiana została wpisana do Krajowego Planu Odbudowy (KPO) jako tzw. kamień milowy, co oznacza, że Polska zobowiązała się do zreformowania przepisów planistycznych w zamian za środki z unijnego Funduszu Odbudowy. Ponieważ KPO jest dla państwa polskiego formalną umową z Komisją Europejską, reformy w nim zaproponowane stały się obowiązkiem – i tym sposobem powstał „nakaz” wprowadzenia planów ogólnych we wszystkich gminach do końca 2025 roku. Plan ogólny to dokument, który określa, co można budować na danym terenie, jakie funkcje mają pełnić różne obszary oraz w jaki sposób powinien rozwijać się teren gminy w przyszłości. W teorii ma to ograniczać ...
Czytaj więcej

WOŚP na rozdrożu: od jednoczącej idei do podziałów

Nie jest mi łatwo pisać o Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy, bo od lat podziwiałem jej działalność. WOŚP zawsze była dla mnie czymś wyjątkowym – symbolem jednoczącej idei pomocy, której nikt wcześniej w Polsce nie stworzył na taką skalę. Sam Jerzy Owsiak, charyzmatyczny lider, potrafił przyciągnąć tłumy i wzbudzić w ludziach prawdziwe zaangażowanie. Ale dzisiaj, 14 stycznia 2025 roku, muszę przyznać, że coś w tym wszystkim zaczęło się zmieniać. I to nie na lepsze. Zacznijmy od tego, że nie mam nic przeciwko Owsiakowi jako człowiekowi. Widać, że ma serce do tego, co robi. Problem jednak w tym, że przez swoje decyzje i publiczne wypowiedzi w ostatnich latach zaczął burzyć zaufanie, które budował przez dekady. Owsiak przestał być osobą prywatną już dawno temu – w momencie, kiedy zaczął wypowiadać się na tematy polityczne. Jest twarzą WOŚP, organizacji, za którą stoją tysiące ludzi – sztabowcy, wolontariusze, darczyńcy. Każde jego słowo czy działanie rzutuje na całą fundację. I właśni...
Czytaj więcej

Najbardziej niedoceniany kandydat tych wyborów

 Drogi Czytelniku, Dziś zapraszam Cię do szczerej rozmowy o wyborach prezydenckich. Chciałbym opowiedzieć Ci o kandydacie, który naprawdę mnie zaintrygował – i to nie dlatego, że ma najlepszy PR czy sondaże. Mowa o Arturze Bartoszewiczu. Człowieku, który nie pojawił się znikąd, ale który dla wielu właśnie teraz pojawia się „po raz pierwszy”. W Kanale Zero Krzysztof Stanowski zapytał go wprost: „Skąd ty się w ogóle wziąłeś?”. To pytanie, które pewnie wielu z nas miało w głowie. Bartoszewicz nie był w Sejmie, nie siedział w studiach telewizyjnych, nie stał za plecami partyjnych liderów. Ale był w państwie – jako doradca, ekspert, wykładowca. Nie błyszczał – działał. I właśnie dlatego, gdy dziś mówi o Polsce, nie mówi jak polityk. Mówi jak ktoś, kto chce coś naprawić. Zebrał ponad 100 tysięcy podpisów bez sztabu partyjnego i bez wielkich pieniędzy. Wiem coś o tym – sam zbierałem. I widziałem, że ludzie reagują na niego inaczej. Ciekawością, nie podejrzliwością. Bo on po prostu nie pas...
Czytaj więcej