Rezolucja "Tarcza Wschód" - manipuluje koalicja Tuska i PiS

Drogi Czytelniku,

12 marca 2025 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję dotyczącą wzmocnienia obronności UE, w której znalazł się polski projekt "Tarcza Wschód". Głosowanie wzbudziło ogromne kontrowersje – Koalicja Obywatelska i Lewica ogłosiły sukces, zarzucając PiS i Konfederacji zdradę bezpieczeństwa Polski, podczas gdy PiS i Konfederacja ostrzegają przed próbą stworzenia "armii UE" kosztem NATO. Jak jest naprawdę?

Rezolucja rzeczywiście wpisuje "Tarczę Wschód" jako jeden z kluczowych projektów obronnych UE, umożliwiając przesunięcie krajowych środków na jego realizację. Jednocześnie jednak mówi o zwiększaniu strategicznej autonomii UE, co oznacza stopniowe uniezależnianie się od NATO i USA. To zmiana, która budzi niepokój – zwłaszcza w krajach, które dotychczas postrzegały NATO jako głównego gwaranta bezpieczeństwa.

Nie jest prawdą, że PiS i Konfederacja zagłosowały przeciwko "Tarczy Wschód" – poparły one poprawki dotyczące tego projektu, ale odrzuciły całą rezolucję ze względu na inne zapisy, m.in. osłabienie pozycji NATO i próbę stworzenia wspólnej europejskiej armii. Z kolei narracja PiS, jakoby cała rezolucja była antynatowska i szkodliwa dla Polski, także jest przesadzona – choć faktycznie pojawia się w niej krytyka USA, to Unia nadal opiera swoje bezpieczeństwo na współpracy transatlantyckiej.

Jeśli chodzi o finansowanie "Tarczy Wschód", UE nie przewiduje na nią specjalnego funduszu – pozwala jednak krajom członkowskim na większe wydatki na obronność poprzez mechanizmy takie jak Europejski Fundusz Obronny (EDF) czy Instrument na rzecz Wzmocnienia Przemysłu Obronnego (EDIRPA). Problem polega na tym, że środki mogą być rozdysponowywane pod kontrolą Komisji Europejskiej, co może oznaczać konieczność kupowania broni i sprzętu od europejskich producentów zamiast inwestowania we własną zbrojeniówkę.

Ostatecznie UE chce osiągnąć większą niezależność militarną i stworzyć struktury obronne, które uniezależnią Europę od NATO. Problem w tym, że ten projekt jest spóźniony o dekadę – powinien powstać już w 2014 roku, gdy Rosja anektowała Krym. Wtedy UE miała czas na stopniowe budowanie zdolności wojskowych. Teraz, w 2025 roku, robi to w pośpiechu, pod presją wojny na Ukrainie i strachu przed powrotem Trumpa do Białego Domu.

Czy UE faktycznie stanie się potęgą militarną? To wątpliwe, jeśli nie rozwiąże swoich wewnętrznych problemów – brak wspólnej strategii, niekompatybilne systemy wojskowe i rozbieżne interesy państw członkowskich to poważne przeszkody. Dziś wygląda to bardziej na polityczny projekt mający pokazać siłę Unii, niż realne rozwiązanie problemu bezpieczeństwa.

Czy Polska powinna się w to angażować? Tak, ale nie na ślepo. Powinniśmy wzmacniać własny przemysł zbrojeniowy i dbać o to, by nie stać się jedynie klientem unijnych dostawców uzbrojenia. NATO wciąż pozostaje dla nas najlepszym gwarantem bezpieczeństwa, a eksperyment z "armią UE" może być nie tylko spóźniony, ale i nieudany.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Plan ogólny - wiedza dla nie mających czasu na takie rzeczy

  Plan ogólny – co to jest i co zmienia? Do końca 2025 roku każda gmina w Polsce musi wprowadzić plan ogólny , który zastąpi dotychczasowe studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego . Obowiązek ten wynika z reformy systemu planowania przestrzennego , jaką w 2023 roku przeprowadził rząd Prawa i Sprawiedliwości (PiS). Zmiana została wpisana do Krajowego Planu Odbudowy (KPO) jako tzw. kamień milowy, co oznacza, że Polska zobowiązała się do zreformowania przepisów planistycznych w zamian za środki z unijnego Funduszu Odbudowy. Ponieważ KPO jest dla państwa polskiego formalną umową z Komisją Europejską, reformy w nim zaproponowane stały się obowiązkiem – i tym sposobem powstał „nakaz” wprowadzenia planów ogólnych we wszystkich gminach do końca 2025 roku. Plan ogólny to dokument, który określa, co można budować na danym terenie, jakie funkcje mają pełnić różne obszary oraz w jaki sposób powinien rozwijać się teren gminy w przyszłości. W teorii ma to ograniczać ...
Czytaj więcej

WOŚP na rozdrożu: od jednoczącej idei do podziałów

Nie jest mi łatwo pisać o Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy, bo od lat podziwiałem jej działalność. WOŚP zawsze była dla mnie czymś wyjątkowym – symbolem jednoczącej idei pomocy, której nikt wcześniej w Polsce nie stworzył na taką skalę. Sam Jerzy Owsiak, charyzmatyczny lider, potrafił przyciągnąć tłumy i wzbudzić w ludziach prawdziwe zaangażowanie. Ale dzisiaj, 14 stycznia 2025 roku, muszę przyznać, że coś w tym wszystkim zaczęło się zmieniać. I to nie na lepsze. Zacznijmy od tego, że nie mam nic przeciwko Owsiakowi jako człowiekowi. Widać, że ma serce do tego, co robi. Problem jednak w tym, że przez swoje decyzje i publiczne wypowiedzi w ostatnich latach zaczął burzyć zaufanie, które budował przez dekady. Owsiak przestał być osobą prywatną już dawno temu – w momencie, kiedy zaczął wypowiadać się na tematy polityczne. Jest twarzą WOŚP, organizacji, za którą stoją tysiące ludzi – sztabowcy, wolontariusze, darczyńcy. Każde jego słowo czy działanie rzutuje na całą fundację. I właśni...
Czytaj więcej

Najbardziej niedoceniany kandydat tych wyborów

 Drogi Czytelniku, Dziś zapraszam Cię do szczerej rozmowy o wyborach prezydenckich. Chciałbym opowiedzieć Ci o kandydacie, który naprawdę mnie zaintrygował – i to nie dlatego, że ma najlepszy PR czy sondaże. Mowa o Arturze Bartoszewiczu. Człowieku, który nie pojawił się znikąd, ale który dla wielu właśnie teraz pojawia się „po raz pierwszy”. W Kanale Zero Krzysztof Stanowski zapytał go wprost: „Skąd ty się w ogóle wziąłeś?”. To pytanie, które pewnie wielu z nas miało w głowie. Bartoszewicz nie był w Sejmie, nie siedział w studiach telewizyjnych, nie stał za plecami partyjnych liderów. Ale był w państwie – jako doradca, ekspert, wykładowca. Nie błyszczał – działał. I właśnie dlatego, gdy dziś mówi o Polsce, nie mówi jak polityk. Mówi jak ktoś, kto chce coś naprawić. Zebrał ponad 100 tysięcy podpisów bez sztabu partyjnego i bez wielkich pieniędzy. Wiem coś o tym – sam zbierałem. I widziałem, że ludzie reagują na niego inaczej. Ciekawością, nie podejrzliwością. Bo on po prostu nie pas...
Czytaj więcej