Za co byś umarł/umarła?

 Drogi Czytelniku,

Wyobraź sobie, że budzisz się rano i słyszysz w wiadomościach: „Wróg przekroczył granicę”. I co teraz? Pakujesz plecak i uciekasz, czy chwytasz za broń, gotowy bronić tego skrawka ziemi? A może nie masz już złudzeń, że to nie jest walka o ojczyznę, tylko kolejna gra wielkich tego świata?

Dawniej sprawa była prosta. Jeśli nie broniłeś swojego domu, ginąłeś. Nie było Unii, paszportu w kieszeni, nie było „wyjazdu do Niemiec na chwilę”. Walczyło się, bo nie było alternatywy. Dziś masz wybór. Możesz zostać i próbować bronić kraju, w którym wszystko jest ograniczone, zabronione, zakazane. Albo możesz wyjechać tam, gdzie nie musisz walczyć o to, co powinno być oczywiste.

No bo tak serio – o co my mamy walczyć? O Polskę? A co to dzisiaj znaczy? Czy Polska to kraj, który nas szanuje, dba o swoich obywateli, daje im poczucie bezpieczeństwa? Czy raczej jest to państwo, które gnębi ludzi podatkami, dorzuca kolejne ograniczenia i sprawia, że nawet na własnej ziemi nie możesz postawić domu?

A teraz weź pod uwagę, że ci, którzy dziś każą ci „bronić ojczyzny”, mają już przygotowane bilety na drugi koniec świata. Minister MON sam się wygadał, że w razie „W” ma plan ewakuacji. Kiedy ty będziesz stał na pierwszej linii, oni będą oglądać wiadomości z dalekiego kraju.

Co więcej, teraz premier wraz z ministrami chcą, aby wszyscy dorośli obywatele – pełnoletni mężczyźni i kobiety – przeszli obowiązkowe przeszkolenie wojskowe. Mówią, że to dla naszego bezpieczeństwa, ale w rzeczywistości oznacza to jedno – nadal jesteśmy wpędzani w rolę mięsa armatniego. Wojna, niezależnie od przyczyny, zawsze potrzebuje ludzi, którzy będą walczyć. A politycy? Oni będą kierować tą wojną z bezpiecznej odległości.

I pytam cię szczerze – czy to jest walka o ojczyznę, czy walka o czyjeś interesy?

Historia uczy, że wojny to nie bitwy o wolność, tylko o wpływy. Zwykły człowiek zawsze jest pionkiem. Kiedyś walczyliśmy, bo byliśmy ukształtowani przez tradycję, religię, wspólnotę. A dziś? Dziś nie mamy nawet wspólnego celu. Polska jest podzielona na plemiona, które się nienawidzą. Jedni by drugich w szambie utopili i uważają to za patriotyzm.

Więc pytam ciebie, Drogi Czytelniku: za co miałbyś umierać?

Za ten bałagan, w którym politycy rządzą tylko po to, by się nachapać? Za ludzi, którzy będą cię obrażać za to, że masz inne poglądy? Za system, który traktuje cię jak poddanego, a nie obywatela?

Czy może za swoją rodzinę, za własny dom, za wartości, które sam uznajesz za słuszne?

Niech każdy sobie odpowie na to pytanie. I niech się zastanowi – co by musiało się zmienić w tym państwie, żebym faktycznie chciał je bronić?

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Plan ogólny - wiedza dla nie mających czasu na takie rzeczy

  Plan ogólny – co to jest i co zmienia? Do końca 2025 roku każda gmina w Polsce musi wprowadzić plan ogólny , który zastąpi dotychczasowe studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego . Obowiązek ten wynika z reformy systemu planowania przestrzennego , jaką w 2023 roku przeprowadził rząd Prawa i Sprawiedliwości (PiS). Zmiana została wpisana do Krajowego Planu Odbudowy (KPO) jako tzw. kamień milowy, co oznacza, że Polska zobowiązała się do zreformowania przepisów planistycznych w zamian za środki z unijnego Funduszu Odbudowy. Ponieważ KPO jest dla państwa polskiego formalną umową z Komisją Europejską, reformy w nim zaproponowane stały się obowiązkiem – i tym sposobem powstał „nakaz” wprowadzenia planów ogólnych we wszystkich gminach do końca 2025 roku. Plan ogólny to dokument, który określa, co można budować na danym terenie, jakie funkcje mają pełnić różne obszary oraz w jaki sposób powinien rozwijać się teren gminy w przyszłości. W teorii ma to ograniczać ...
Czytaj więcej

WOŚP na rozdrożu: od jednoczącej idei do podziałów

Nie jest mi łatwo pisać o Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy, bo od lat podziwiałem jej działalność. WOŚP zawsze była dla mnie czymś wyjątkowym – symbolem jednoczącej idei pomocy, której nikt wcześniej w Polsce nie stworzył na taką skalę. Sam Jerzy Owsiak, charyzmatyczny lider, potrafił przyciągnąć tłumy i wzbudzić w ludziach prawdziwe zaangażowanie. Ale dzisiaj, 14 stycznia 2025 roku, muszę przyznać, że coś w tym wszystkim zaczęło się zmieniać. I to nie na lepsze. Zacznijmy od tego, że nie mam nic przeciwko Owsiakowi jako człowiekowi. Widać, że ma serce do tego, co robi. Problem jednak w tym, że przez swoje decyzje i publiczne wypowiedzi w ostatnich latach zaczął burzyć zaufanie, które budował przez dekady. Owsiak przestał być osobą prywatną już dawno temu – w momencie, kiedy zaczął wypowiadać się na tematy polityczne. Jest twarzą WOŚP, organizacji, za którą stoją tysiące ludzi – sztabowcy, wolontariusze, darczyńcy. Każde jego słowo czy działanie rzutuje na całą fundację. I właśni...
Czytaj więcej

Najbardziej niedoceniany kandydat tych wyborów

 Drogi Czytelniku, Dziś zapraszam Cię do szczerej rozmowy o wyborach prezydenckich. Chciałbym opowiedzieć Ci o kandydacie, który naprawdę mnie zaintrygował – i to nie dlatego, że ma najlepszy PR czy sondaże. Mowa o Arturze Bartoszewiczu. Człowieku, który nie pojawił się znikąd, ale który dla wielu właśnie teraz pojawia się „po raz pierwszy”. W Kanale Zero Krzysztof Stanowski zapytał go wprost: „Skąd ty się w ogóle wziąłeś?”. To pytanie, które pewnie wielu z nas miało w głowie. Bartoszewicz nie był w Sejmie, nie siedział w studiach telewizyjnych, nie stał za plecami partyjnych liderów. Ale był w państwie – jako doradca, ekspert, wykładowca. Nie błyszczał – działał. I właśnie dlatego, gdy dziś mówi o Polsce, nie mówi jak polityk. Mówi jak ktoś, kto chce coś naprawić. Zebrał ponad 100 tysięcy podpisów bez sztabu partyjnego i bez wielkich pieniędzy. Wiem coś o tym – sam zbierałem. I widziałem, że ludzie reagują na niego inaczej. Ciekawością, nie podejrzliwością. Bo on po prostu nie pas...
Czytaj więcej