Nie głosuję przeciw. Głosuję świadomie.

Drogi Czytelniku,
przed nami druga tura wyborów prezydenckich. W pierwszej mówiłem jasno – idź i zagłosuj na kandydata, który jest Ci najbliższy światopoglądowo. Dzisiaj sprawa wygląda inaczej. Zostało dwóch. I choć wielu mówi: „zostało tylko zło i mniejsze zło” – ja patrzę na to inaczej.

To już nie chodzi o nazwisko. Bo prezydent, jakkolwiek by się nie nazywał, i tak będzie wykonywał linię partii.
Pytanie jest inne: w jakim kierunku ma pójść Polska?

Czy chcemy Polski suwerennej – która sama decyduje o sobie, potrafi się postawić, bronić swojej konstytucji, prawa, własnych interesów?
Czy chcemy Polski coraz mocniej zintegrowanej z Unią Europejską, która w zamian za dotacje i grzeczne poklepywanie po plecach, będzie wdrażała wszystko, co przyjdzie z Brukseli – niezależnie od tego, czy to dobre, czy złe?

Dla mnie wybór jest jasny.
Nie głosuję „na obywatelskiego kandydata”.
Nie głosuję „przeciwko”.
Nie głosuję „bo inni tak robią”.
Głosuję, bo wierzę, że Polska potrzebuje dziś twardego kręgosłupa.

Pierwsza tura pokazała jedno: prawica w Polsce się obudziła.
Ludzie zaczęli mówić głośno, że mają dość eksperymentów, emocjonalnych jazd bez trzymanki, popkulturowej polityki.
Chcą stabilności, poczucia bezpieczeństwa i poważnej rozmowy o przyszłości.

A niestety – nikt z kandydatów nie mówi dziś o prawdziwym rozwoju.
Nie ma jasnego komunikatu dla tych, którzy nie śledzą codziennie polityki, ale chcą po prostu żyć godnie.

Bo rozwój – w moim rozumieniu – to: – własność, którą mogę zachować i rozwijać,
– bezpieczeństwo zdrowotne i ekonomiczne,
– spokojna głowa, że nie wylecą mi z dnia na dzień nowe daniny,
– możliwość oszczędzania, inwestowania i planowania przyszłości,
– i w końcu – kompromis. Nie zgniły. Tylko taki, z którego każdy wychodzi z twarzą.

Tego dziś brakuje.
Ale zamiast się obrażać na politykę – lepiej wziąć udział w jej kształtowaniu.

I proszę Cię – nie wyzywaj mnie za to, co napisałem. Nie zarzucaj mi, że jestem taki czy inny, bo mam swoje zdanie.
To tanie, dziecinne i nie przystoi dorosłym ludziom.
Nie zgadzasz się? Super. Przekonaj mnie. Ale argumentami.
Na tym polega dojrzała demokracja.

Idź na wybory. Nie dlatego, że Ci każą.
Idź, bo Polska to Ty. I jeśli Ty się nią nie zajmiesz – ktoś inny zrobi to za Ciebie.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Plan ogólny - wiedza dla nie mających czasu na takie rzeczy

  Plan ogólny – co to jest i co zmienia? Do końca 2025 roku każda gmina w Polsce musi wprowadzić plan ogólny , który zastąpi dotychczasowe studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego . Obowiązek ten wynika z reformy systemu planowania przestrzennego , jaką w 2023 roku przeprowadził rząd Prawa i Sprawiedliwości (PiS). Zmiana została wpisana do Krajowego Planu Odbudowy (KPO) jako tzw. kamień milowy, co oznacza, że Polska zobowiązała się do zreformowania przepisów planistycznych w zamian za środki z unijnego Funduszu Odbudowy. Ponieważ KPO jest dla państwa polskiego formalną umową z Komisją Europejską, reformy w nim zaproponowane stały się obowiązkiem – i tym sposobem powstał „nakaz” wprowadzenia planów ogólnych we wszystkich gminach do końca 2025 roku. Plan ogólny to dokument, który określa, co można budować na danym terenie, jakie funkcje mają pełnić różne obszary oraz w jaki sposób powinien rozwijać się teren gminy w przyszłości. W teorii ma to ograniczać ...
Czytaj więcej

WOŚP na rozdrożu: od jednoczącej idei do podziałów

Nie jest mi łatwo pisać o Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy, bo od lat podziwiałem jej działalność. WOŚP zawsze była dla mnie czymś wyjątkowym – symbolem jednoczącej idei pomocy, której nikt wcześniej w Polsce nie stworzył na taką skalę. Sam Jerzy Owsiak, charyzmatyczny lider, potrafił przyciągnąć tłumy i wzbudzić w ludziach prawdziwe zaangażowanie. Ale dzisiaj, 14 stycznia 2025 roku, muszę przyznać, że coś w tym wszystkim zaczęło się zmieniać. I to nie na lepsze. Zacznijmy od tego, że nie mam nic przeciwko Owsiakowi jako człowiekowi. Widać, że ma serce do tego, co robi. Problem jednak w tym, że przez swoje decyzje i publiczne wypowiedzi w ostatnich latach zaczął burzyć zaufanie, które budował przez dekady. Owsiak przestał być osobą prywatną już dawno temu – w momencie, kiedy zaczął wypowiadać się na tematy polityczne. Jest twarzą WOŚP, organizacji, za którą stoją tysiące ludzi – sztabowcy, wolontariusze, darczyńcy. Każde jego słowo czy działanie rzutuje na całą fundację. I właśni...
Czytaj więcej

Najbardziej niedoceniany kandydat tych wyborów

 Drogi Czytelniku, Dziś zapraszam Cię do szczerej rozmowy o wyborach prezydenckich. Chciałbym opowiedzieć Ci o kandydacie, który naprawdę mnie zaintrygował – i to nie dlatego, że ma najlepszy PR czy sondaże. Mowa o Arturze Bartoszewiczu. Człowieku, który nie pojawił się znikąd, ale który dla wielu właśnie teraz pojawia się „po raz pierwszy”. W Kanale Zero Krzysztof Stanowski zapytał go wprost: „Skąd ty się w ogóle wziąłeś?”. To pytanie, które pewnie wielu z nas miało w głowie. Bartoszewicz nie był w Sejmie, nie siedział w studiach telewizyjnych, nie stał za plecami partyjnych liderów. Ale był w państwie – jako doradca, ekspert, wykładowca. Nie błyszczał – działał. I właśnie dlatego, gdy dziś mówi o Polsce, nie mówi jak polityk. Mówi jak ktoś, kto chce coś naprawić. Zebrał ponad 100 tysięcy podpisów bez sztabu partyjnego i bez wielkich pieniędzy. Wiem coś o tym – sam zbierałem. I widziałem, że ludzie reagują na niego inaczej. Ciekawością, nie podejrzliwością. Bo on po prostu nie pas...
Czytaj więcej