Raport NIK o Polsce za czasów pandemii

Drogi Czytelniku,


9 września 2025 r. Najwyższa Izba Kontroli opublikowała raport „Epidemia COVID-19 – czas chaosu i nietrafionych decyzji”. I co się stało dzień później? Polska obudziła się wiadomością o nalocie rosyjskich dronów. Media zalał strumień komentarzy, analizy wojskowe, polityczne oświadczenia. Raport NIK – dokument, który powinien wstrząsnąć opinią publiczną – został praktycznie zagłuszony.


Prezes NIK Marian Banaś powiedział jasno: „Decyzje podejmowane przez rząd były chaotyczne, nieskoordynowane i często nie miały podstaw w rzetelnych danych. Koszty były gigantyczne, a skuteczność działań – wątpliwa”.

Co wykazał raport?

Koszty pandemii – ponad 271 miliardów złotych. Z tego ponad 20 miliardów to czyste marnotrawstwo.

Szpitale tymczasowe – 22 jednostki kosztowały 941 mln zł, 14 z nich było zbędnych, 3 nigdy nie otwarto. Strata: 612 mln zł.

Szczepionki – kupiono ich tyle, że nawet przy pełnym wyszczepieniu całego społeczeństwa zostałoby nadwyżki. Brak analiz potrzeb, brak systemu kontroli serii i rozliczeń.

Obostrzenia – wprowadzane i zdejmowane z dnia na dzień. Podstawą była liczba testów, bez analizy objawów klinicznych. To oznacza, że ograniczenia wolności wprowadzano „na ślepo”.

GIS – kluczowa instytucja przez lata pandemii nie miała obsadzonego kierownictwa.

Komunikacja – sprzeczne kampanie, zero badania efektywności.

Kiedy covid wchodził do Polski, byliśmy w trakcie rozkwitu gospodarczego. PKB rosło w tempie 4–5%, bezrobocie było rekordowo niskie, inwestycje szły do przodu, a ratingi agencji były stabilne. Polska miała potencjał, by przejść kryzys suchą stopą.

I właśnie wtedy wprowadzono chaos, który kosztował nas setki miliardów i rozwalił to, co udało się zbudować przez lata.

A co mamy dziś? Państwo jest zadłużone jak nigdy dotąd, ratingi spadają, a Polska zaczyna wchodzić w czas kryzysu finansowego i politycznego. I nagle – jak za dotknięciem magicznego guziczka – wraca covid.

Po co?

Bo nic tak skutecznie nie zamyka ust społeczeństwu jak „walka z pandemią”.

Trzeba przykryć kryzys budżetowy?

Bo prezydent Nawrocki może zawetować ustawę budżetową i grożą nam wybory?

Bo trzeba odciągnąć ludzi od inflacji, długów i nieudolności rządu?

Proste – straszymy covidem. Wtedy można wprowadzić ograniczenia, odwrócić uwagę od realnych problemów i mówić obywatelom: „siedźcie cicho, bo wróci wirus”.


Raport NIK udowodnił, że podczas pandemii państwo działało w chaosie, a setki miliardów złotych poszły w błoto. Dziś, zamiast wyciągnąć wnioski, rząd znów próbuje wcisnąć nam tę samą narrację. Nie po to, żeby chronić nasze zdrowie, tylko żeby ochronić siebie przed gniewem obywateli i nadcho

dzącym kryzysem.


Bo Polska ma działać, nie przekonywać.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Plan ogólny - wiedza dla nie mających czasu na takie rzeczy

  Plan ogólny – co to jest i co zmienia? Do końca 2025 roku każda gmina w Polsce musi wprowadzić plan ogólny , który zastąpi dotychczasowe studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego . Obowiązek ten wynika z reformy systemu planowania przestrzennego , jaką w 2023 roku przeprowadził rząd Prawa i Sprawiedliwości (PiS). Zmiana została wpisana do Krajowego Planu Odbudowy (KPO) jako tzw. kamień milowy, co oznacza, że Polska zobowiązała się do zreformowania przepisów planistycznych w zamian za środki z unijnego Funduszu Odbudowy. Ponieważ KPO jest dla państwa polskiego formalną umową z Komisją Europejską, reformy w nim zaproponowane stały się obowiązkiem – i tym sposobem powstał „nakaz” wprowadzenia planów ogólnych we wszystkich gminach do końca 2025 roku. Plan ogólny to dokument, który określa, co można budować na danym terenie, jakie funkcje mają pełnić różne obszary oraz w jaki sposób powinien rozwijać się teren gminy w przyszłości. W teorii ma to ograniczać ...
Czytaj więcej

WOŚP na rozdrożu: od jednoczącej idei do podziałów

Nie jest mi łatwo pisać o Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy, bo od lat podziwiałem jej działalność. WOŚP zawsze była dla mnie czymś wyjątkowym – symbolem jednoczącej idei pomocy, której nikt wcześniej w Polsce nie stworzył na taką skalę. Sam Jerzy Owsiak, charyzmatyczny lider, potrafił przyciągnąć tłumy i wzbudzić w ludziach prawdziwe zaangażowanie. Ale dzisiaj, 14 stycznia 2025 roku, muszę przyznać, że coś w tym wszystkim zaczęło się zmieniać. I to nie na lepsze. Zacznijmy od tego, że nie mam nic przeciwko Owsiakowi jako człowiekowi. Widać, że ma serce do tego, co robi. Problem jednak w tym, że przez swoje decyzje i publiczne wypowiedzi w ostatnich latach zaczął burzyć zaufanie, które budował przez dekady. Owsiak przestał być osobą prywatną już dawno temu – w momencie, kiedy zaczął wypowiadać się na tematy polityczne. Jest twarzą WOŚP, organizacji, za którą stoją tysiące ludzi – sztabowcy, wolontariusze, darczyńcy. Każde jego słowo czy działanie rzutuje na całą fundację. I właśni...
Czytaj więcej

Najbardziej niedoceniany kandydat tych wyborów

 Drogi Czytelniku, Dziś zapraszam Cię do szczerej rozmowy o wyborach prezydenckich. Chciałbym opowiedzieć Ci o kandydacie, który naprawdę mnie zaintrygował – i to nie dlatego, że ma najlepszy PR czy sondaże. Mowa o Arturze Bartoszewiczu. Człowieku, który nie pojawił się znikąd, ale który dla wielu właśnie teraz pojawia się „po raz pierwszy”. W Kanale Zero Krzysztof Stanowski zapytał go wprost: „Skąd ty się w ogóle wziąłeś?”. To pytanie, które pewnie wielu z nas miało w głowie. Bartoszewicz nie był w Sejmie, nie siedział w studiach telewizyjnych, nie stał za plecami partyjnych liderów. Ale był w państwie – jako doradca, ekspert, wykładowca. Nie błyszczał – działał. I właśnie dlatego, gdy dziś mówi o Polsce, nie mówi jak polityk. Mówi jak ktoś, kto chce coś naprawić. Zebrał ponad 100 tysięcy podpisów bez sztabu partyjnego i bez wielkich pieniędzy. Wiem coś o tym – sam zbierałem. I widziałem, że ludzie reagują na niego inaczej. Ciekawością, nie podejrzliwością. Bo on po prostu nie pas...
Czytaj więcej