Bezpieczna Polska 2030: Jak Zbudować Armię i Gospodarkę Odporną na Kryzys?

Drogi Czytelniku,

Historia nauczyła nas, że w najważniejszych momentach Polska mogła liczyć wyłącznie na siebie. Dziś, gdy sytuacja na świecie staje się coraz bardziej niestabilna, nie możemy sobie pozwolić na błędne założenie, że ktoś przyjdzie nam z pomocą. Musimy działać tak, jakbyśmy zostali sami, bo kiedy nadejdzie kryzys, liczenie na cud może nas kosztować więcej, niż jesteśmy gotowi zapłacić.

Niezależność Gospodarcza i Wojskowa

Nasza gospodarka, wojsko i energetyka wciąż są zależne od Zachodu. Kupujemy broń z USA i Niemiec, importujemy gaz i ropę, korzystamy z unijnych dotacji. W czasach pokoju to może wydawać się korzystne, ale w sytuacji kryzysowej te zależności mogą nas sparaliżować. Wystarczy decyzja polityczna w Berlinie czy Brukseli i nagle zostajemy bez kluczowego sprzętu wojskowego, bez energii i bez pieniędzy na rozwój. Musimy to zmienić. Polska musi stać się samowystarczalna, a żeby to osiągnąć, mamy bardzo mało czasu.

Jednak należy pamiętać, że jest to założenie oparte na scenariuszu braku pomocy z zewnątrz i dążeniu do pełnej niezależności. Możliwe, że NATO zdecyduje się wspierać Polskę w przypadku konfliktu i dostarczy dodatkowe wsparcie, co stanowiłoby istotny atut w czasie wojny. Dlatego równie ważne jest utrzymanie jasnej polityki wobec sąsiadów i krajów sojuszniczych, abyśmy wiedzieli, na jakie wsparcie możemy liczyć.

Uniezależnienie Polskiej Armii

Obecnie niemal wszystkie kluczowe systemy uzbrojenia w Polsce pochodzą z Zachodu. Kupujemy amerykańskie Abramsy i Patrioty, korzystamy z niemieckich Leopardów, a w przyszłości mamy otrzymać nowoczesne myśliwce F-35. Problem w tym, że w razie poważnego konfliktu wszystkie te systemy mogą zostać odcięte od części zamiennych, a niektóre mogą mieć tzw. kill switch – technologię pozwalającą producentowi na ich dezaktywację.

Jeśli chcemy być suwerenni, musimy natychmiast rozpocząć budowę własnego przemysłu zbrojeniowego. W pierwszej kolejności trzeba uruchomić masową produkcję broni i amunicji. Musimy stworzyć nowe zakłady produkujące amunicję artyleryjską, pociski rakietowe oraz systemy obrony przeciwlotniczej. Polska powinna także zainwestować w drony bojowe.

Czekanie na F-35, które dotrą do nas w nieokreślonej przyszłości, jest ryzykowne. Polska powinna natychmiast uruchomić program rozwoju własnego myśliwca oraz produkcję modernizowanych wersji Su-22, MiG-29 i innych samolotów w rodzimych zakładach. To samo dotyczy czołgów i wojsk pancernych. Należy uzupełniać magazyny sprzętem produkowanym w kraju i rozwijać własne technologie.

Alternatywy i Priorytety

  1. Zróżnicowanie podejścia – Choć dążenie do pełnej niezależności jest kluczowe, warto również analizować możliwość współpracy z nowymi partnerami spoza NATO. Kraje takie jak Korea Południowa, Japonia czy Turcja mogą stanowić strategicznych dostawców technologii wojskowej, ale nie sprzętu uzależnionego od ich decyzji politycznych.

  2. Określenie priorytetów – Ponieważ nie możemy pozwolić sobie na wdrożenie wszystkich reform jednocześnie, konieczne jest skupienie się na najważniejszych działaniach w pierwszej kolejności. Produkcja amunicji, systemów obrony przeciwlotniczej i rozwój infrastruktury paliwowej powinny stać się priorytetem.

  3. Zwiększenie rezerw strategicznych – Oprócz inwestycji w armię i przemysł, kluczowe jest zapewnienie stabilności w przypadku długotrwałego konfliktu poprzez gromadzenie zapasów paliwa, żywności oraz surowców energetycznych.

Proponowane Siły Zbrojne Polski:

Liczebność Armii:

  • 300 000 zawodowych żołnierzy (w tym 50 000 WOT).

  • 200 000 przeszkolonych rezerwistów.

  • 15 mln przeszkolonych cywilów.

Wojska Pancerne:

  • 2000+ czołgów produkowanych w kraju, opartych na własnych projektach i modernizowanych konstrukcjach.

  • 3000+ BWP (Borsuk, Rosomak, nowe modele rozwijane w Polsce).

Artyleria i Rakiety:

  • 600+ wyrzutni rakietowych produkcji krajowej (Langusta, Homar, nowoczesne rakiety balistyczne).

  • 1500+ samobieżnych haubic (Krab, K9, nowe polskie konstrukcje).

Lotnictwo:

  • Rozwój polskiego myśliwca nowej generacji.

  • Modernizacja istniejących samolotów w krajowych zakładach lotniczych.

  • 15 000+ dronów uderzeniowych polskiej produkcji.

Systemy Przeciwlotnicze:

  • 20+ baterii Patriot, ale z naciskiem na rozwój krajowych alternatyw.

  • 150+ systemów Narew i innych polskich konstrukcji.

Cyberbezpieczeństwo i Logistyka:

  • Pełna infrastruktura cyberwojny oparta na polskich systemach.

  • Zapasy paliwa i amunicji na co najmniej 6 miesięcy wojny, produkowane i magazynowane w kraju.

Podsumowanie

Jeśli Polska chce być gotowa na wyzwania przyszłości, musi działać teraz. Nie możemy czekać, aż Unia Europejska i NATO powiedzą nam, co mamy robić. Musimy stworzyć własny plan odbudowy i uniezależnienia kraju, który będzie realizowany konsekwentnie i bez kompromisów. Jednak nie możemy ignorować możliwości wsparcia od sojuszników – ich pomoc może stanowić kluczową różnicę w krytycznych momentach.

Historia pokazała, że tylko silne, niezależne państwa są w stanie przetrwać największe kryzysy. Kluczowe jest jednak prowadzenie jasnej polityki zagranicznej, abyśmy wiedzieli, na jakie wsparcie możemy liczyć, a gdzie musimy polegać wyłącznie na sobie.

Czy jesteśmy gotowi podjąć to wyzwanie? Co o tym sądzisz? 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Plan ogólny - wiedza dla nie mających czasu na takie rzeczy

  Plan ogólny – co to jest i co zmienia? Do końca 2025 roku każda gmina w Polsce musi wprowadzić plan ogólny , który zastąpi dotychczasowe studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego . Obowiązek ten wynika z reformy systemu planowania przestrzennego , jaką w 2023 roku przeprowadził rząd Prawa i Sprawiedliwości (PiS). Zmiana została wpisana do Krajowego Planu Odbudowy (KPO) jako tzw. kamień milowy, co oznacza, że Polska zobowiązała się do zreformowania przepisów planistycznych w zamian za środki z unijnego Funduszu Odbudowy. Ponieważ KPO jest dla państwa polskiego formalną umową z Komisją Europejską, reformy w nim zaproponowane stały się obowiązkiem – i tym sposobem powstał „nakaz” wprowadzenia planów ogólnych we wszystkich gminach do końca 2025 roku. Plan ogólny to dokument, który określa, co można budować na danym terenie, jakie funkcje mają pełnić różne obszary oraz w jaki sposób powinien rozwijać się teren gminy w przyszłości. W teorii ma to ograniczać ...
Czytaj więcej

WOŚP na rozdrożu: od jednoczącej idei do podziałów

Nie jest mi łatwo pisać o Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy, bo od lat podziwiałem jej działalność. WOŚP zawsze była dla mnie czymś wyjątkowym – symbolem jednoczącej idei pomocy, której nikt wcześniej w Polsce nie stworzył na taką skalę. Sam Jerzy Owsiak, charyzmatyczny lider, potrafił przyciągnąć tłumy i wzbudzić w ludziach prawdziwe zaangażowanie. Ale dzisiaj, 14 stycznia 2025 roku, muszę przyznać, że coś w tym wszystkim zaczęło się zmieniać. I to nie na lepsze. Zacznijmy od tego, że nie mam nic przeciwko Owsiakowi jako człowiekowi. Widać, że ma serce do tego, co robi. Problem jednak w tym, że przez swoje decyzje i publiczne wypowiedzi w ostatnich latach zaczął burzyć zaufanie, które budował przez dekady. Owsiak przestał być osobą prywatną już dawno temu – w momencie, kiedy zaczął wypowiadać się na tematy polityczne. Jest twarzą WOŚP, organizacji, za którą stoją tysiące ludzi – sztabowcy, wolontariusze, darczyńcy. Każde jego słowo czy działanie rzutuje na całą fundację. I właśni...
Czytaj więcej

Najbardziej niedoceniany kandydat tych wyborów

 Drogi Czytelniku, Dziś zapraszam Cię do szczerej rozmowy o wyborach prezydenckich. Chciałbym opowiedzieć Ci o kandydacie, który naprawdę mnie zaintrygował – i to nie dlatego, że ma najlepszy PR czy sondaże. Mowa o Arturze Bartoszewiczu. Człowieku, który nie pojawił się znikąd, ale który dla wielu właśnie teraz pojawia się „po raz pierwszy”. W Kanale Zero Krzysztof Stanowski zapytał go wprost: „Skąd ty się w ogóle wziąłeś?”. To pytanie, które pewnie wielu z nas miało w głowie. Bartoszewicz nie był w Sejmie, nie siedział w studiach telewizyjnych, nie stał za plecami partyjnych liderów. Ale był w państwie – jako doradca, ekspert, wykładowca. Nie błyszczał – działał. I właśnie dlatego, gdy dziś mówi o Polsce, nie mówi jak polityk. Mówi jak ktoś, kto chce coś naprawić. Zebrał ponad 100 tysięcy podpisów bez sztabu partyjnego i bez wielkich pieniędzy. Wiem coś o tym – sam zbierałem. I widziałem, że ludzie reagują na niego inaczej. Ciekawością, nie podejrzliwością. Bo on po prostu nie pas...
Czytaj więcej